Μία σωστή ΗΚΓραφική διάγνωση των ταχυκαρδιών με ευρέα QRS είναι σημαντική γιατί αυτές οι ταχυκαρδίες αποτελούν σχεδόν πάντα επείγουσες καταστάσεις. Είναι απαραίτητο να υπάρχει ένας αλγόριθμος για την αντιμετώπιση αυτών των ταχυκαρδιών σε επείγουσα βάση. Πάντα βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος να υπεραπλουστευθεί ένα δύσκολο διαγνωστικό πρόβλημα.
Το ΗΚΓ παραμένει ο θεμέλιος λίθος για την διαφοροδιάγνωση αυτών και γι’ αυτό έχουν κατά καιρούς προταθεί διάφορα κριτήρια για την διαφοροδιάγνωση.
Τα περισσότερα κριτήρια βασίζονται στην διάρκεια του QRS, στον άξονα QRS, στην παρουσία ή μη κύματος q, στον κολποκοιλιακό διαχωρισμό, στην παρουσία fusion beats, ή στην παρουσία πολύμορφων συμπλεγμάτων QRS.
Το 1988 προτάθηκαν συγκεκριμένα κριτήρια για την
διαφοροποίηση των WCT παρουσία LBBB.
Το 1991 ο Brugada δημοσίευσε τον δικό του αλγόριθμο για την ΔΔ.
Αν και απλουστευμένα τα κριτήρια Brugada δεν τυγχάνουν παγκόσμιας αποδοχής, γιατί τελικά έχουν ευαισθησία και ειδικότητα κατώτερες του
αναμενόμενου.
Σε ένα πρόσφατο paper στο EHJ μελετήθηκε ένας νέος αλγόριθμος για την ΔΔ της WCT. Μελετήθηκαν 453 μονόμορφες ταχυκαρδίες με ευρέα QRS με βάση:
Ο νέος αλγόριθμος έδωσε σωστή διάγνωση στο 90,3% των περιπτώσεων.
(Ο αλγόριθμος Brugada έδωσε σωστή διάγνωση στο 88,1% των περιπτώσεων)
Το (Α) είναι ένα 12άρι ΗΚΓ με μία WCT.
Το Vi μετριέται στην απαγωγή με διφασικό QRS και γρήγορη αρχική
ενεργοποίηση των κοιλιών καθώς και με ευκρινές QRS.
Αυτό που είναι κυκλωμένο στην V4 πληροί αυτά τα κριτήρια.
Στο (Β) είναι οι ίδιες απαγωγές σε μικρή μεγέθυνση.
Οι κάθετες γραμμές είναι η αρχή και το τέλος του QRS,
τα αρχικά και τελικά 40msec. Στα αρχικά 40msec το ερέθισμα «ταξίδεψε»
κάθετα 0,8mV, άρα vi = 0.8 ενώ στα τελικά 40msec «ταξίδεψε»
κάθετα 0,2mV, άρα vt = 0.2 και vi/vt > 1 άρα έχουμε SVT.
Ένα άλλο παράδειγμα: διαλέγουμε το QRS στην V3 και τραβάμε τις
κάθετες γραμμές. vi = 0.3 και vt = 0.65
Άρα vi/vt<1 και έχουμε VT.
Κατεβάστε όλο το paper σε μορφή .pdf εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου